GELEEN/MAASTRICHT – Van de zeven verdachten van een ernstige mishandeling in juni 2007 in Geleen, waarbij twee mannen zwaargewond raakten, heeft de rechtbank in Maastricht er gisteren vier vrijgesproken, omdat er geen bewijs is voor hun betrokkenheid bij de vechtpartij.Drie mannen werden wel veroordeeld. Twee van hen kregen wegens openlijke geweldpleging respectievelijk twintig maanden waarvan zes voorwaardelijk en zestien maanden waarvan vier voorwaardelijk.
De hoogste straf (24 maanden waarvan zes voorwaardelijk) was voor Anthony P., die als enige werd veroordeeld wegens een poging tot doodslag in vereniging, oftewel het medeplegen van een poging tot doodslag. ‘Medeplegen’ lijkt te impliceren dat hij die poging tot doodslag in de ogen van de rechtbank niet in zijn eentje op zijn geweten heeft. Maar of dit ook betekent dat andere betrokkenen bij de vechtpartij moeten zijn geweest dan degenen die terecht stonden, is een vraag die de rechtbank gisteren niet kon beantwoorden.
Het openbaar ministerie had twee weken geleden de hoogste straffen geëist tegen Stephan P. (acht jaar) en Paul S. (zeven jaar). Beiden werden vrijgesproken, al kreeg S. wel 240 uur werkstraf voor enkele andere mishandelingen in 2007. P. werd weliswaar schuldig bevonden aan het stukgooien van glazen in café in november 2007, maar daarvoor wordt hij niet gestraft, omdat hij vorige jaar al toto acht jaar is veroordeeld wegens de doodslag op Fer Loontjens met carnaval 2008.
De rechtbank liet weinig heel van de door het OM aangedragen bewijslast. Zo mogen de verklaringen van een mede-verdachte niet worden gebruikt wegens verregaande onbetrouwbaarheid. Hoewel de rechtbank ferm stelling nam tegen de ‘geweldsexplosie’ in de nacht van 9 op 10 juni 2007 bij de Geleense Hanenhof, vielen de straffen relatief laag uit. Met name in het vonnis tegen Anthony P., die kennelijk verantwoordelijk wordt gehouden voor het bijna fatale hoofdletsel van een van beide slachtoffers, repte de rechtbank van “volstrekt redeloos en onacceptabel geweld.” “Voor zulke ernstige feiten kent de rechtspraak eigenlijk nauwelijks richtlijnen”, aldus rechtbankvoorzitter Krol.
