Drievoudig moordenaar Thijs H. (28) uit Brunssum krijgt achttien jaar celstraf plus tbs met dwangverpleging. Zowel het Openbaar Ministerie als de advocaten van H. overwegen in beroep te gaan tegen de uitspraak.
De rechtbank adviseert de tbs te laten starten na zes jaar. Wel moet hij dan de volledige straf in een tbs-kliniek blijven. De rechtbank voorziet een langdurige, noodzakelijke behandeling.
Voor de rechtbank staat vast dat H. driemaal met voorbedachten rade heeft toegestoken: driemaal moord, derhalve. De rechtbank twijfelt aan het waarheidsgehalte van de waanbeleving van H. en denkt dat hij symptomen heeft aangedikt om zo de „gewenste ontoerekeningsvatbaarheid” rond te krijgen. Zijn verklaring is volgens de rechtbank „achteraf ingekleurd”. „Is het verhaal over uw waanbelevingen wel helemaal uw verhaal? Dat blijft niet meer dan een bewering van u.”
Verminderd toerekeningsvatbaar
Bovendien heeft H. drugs en niet-voorgeschreven medicatie gebruikt die de psychose mogelijk hebben versterkt. „Uw eigen handelen heeft een bijdrage geleverd aan de ernst van uw toestand.” Al deze omstandigheden maken dat de rechtbank het advies van de deskundigen niet volgt. De rechtbank acht H. verminderd toerekeningsvatbaar, net als het Openbaar Ministerie.
Zijn stoornis maakt dat de feiten hem niet volledig kunnen worden toegerekend, maar er is wel ruimte voor vergelding, oordeelt de rechtbank. „De slachtoffers zijn onverhoeds en met veel geweld aangevallen, zonder enige aanleiding”, aldus de rechtbank. „De rechtbank kan zich nauwelijks een voorstelling maken van de angst en de pijn die ze moeten hebben gevoeld. Hoe beangstigend is het wel niet? Zomaar, willekeurig. Dat is een angstaanjagende gedachte, maar de troosteloze realiteit voor de nabestaanden. Niet alleen verdriet, maar ook woede. Kan de rechtbank zich voorstellen.”
H. heeft mensen immens verdriet gedaan. „U vindt het moeilijk zichzelf als moordenaar te zien, maar dat bent u wel.”
Eis
Het OM eiste vier weken geleden 24 jaar celstraf plus tbs met dwangverpleging en overweegt in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de rechtbank. Ook de advocaten van H. overwegen in beroep te gaan.
Thijs H. stak begin mei vorig jaar drie mensen dood: Etsuko (56) in Den Haag en Diny (63) en Frans (68) op de Brunssummerheide. Volgens het OM maakte H. in zijn psychose ook bewuste keuzes. Zo zette hij zijn gsm uit om niet getraceerd te kunnen worden voordat hij op pad ging met een mes om iemand te doden, zoals de opdracht in zijn hoofd luidde. Volgens deskundigen van het Pieter Baan Centrum is dat heel goed mogelijk, ook als hij in een psychose verkeerde. „Je kunt dan nog wel degelijk keuzes maken, maar wel in een verstoorde realiteit.” De rechtbank volgt die redenering niet.
Volgens de rechtbank kunnen zijn daden hem deels wel worden aangerekend. Hij heeft zijn psychose gedeeltelijk geveinsd, heeft gelogen en wisselende verklaringen afgelegd. De door ggz-instelling Mondriaan voorgeschreven dexamfetamine kan hebben bijgedragen aan het ontstaan van de psychose, stelt de rechtbank, maar dat neemt niet weg dat hij deels verantwoordelijk kan worden gehouden voor zijn daden. Volgens het PBC had Mondriaan H. dat medicijn nooit mogen voorschrijven.
‘Escalatie’
Volgens H.’s advocaat Serge Weening hebben deze medicijnen een „escalatie veroorzaakt in het brein van Thijs”, waardoor hij uiteindelijk de moorden heeft gepleegd, één in Den Haag en twee op de Brunssummerheide. Dat H. zou hebben gelogen, wisselende verklaringen aflegde en zijn verhaal bijstelde, wordt hem volgens Weening ten onrechte verweten: dat past bij het herstellen uit zijn ziektebeeld.
In zijn laatste woord voor de rechtbank zei H. vier weken geleden dat hij niets liever zou willen dan zijn daden ongedaan maken: „Als ik me niet echt gedwongen had gevoeld, dan had ik het niet gedaan. Dit is niet wie ik ben. Ik ben geen wreed mens. Ik leefde in een waanwereld. Ik dacht echt dat ik geen keus had.” Hij bood zijn „diepste excuses” aan aan de nabestaanden van zijn slachtoffers.
