AMSTERDAM – René Karamtali, de 29 jarige Surinamer die anderhalve week geleden vermoord werd gevonden in een rioolput in Almere, blijkt illegaal een beveiligingsbedrijf te hebben gerund, was een geregistreerd wanbetaler en had een fors strafblad wegens geweldsmisdrijven.
René Mohamed Nizar Karamatali probeerde zijn eigen bedrijf René Security te presenteren als een keurige zaak, maar justitie had hem een beroepsverbod opgelegd. Hij mocht onder geen beding zijn eigen bewakingsfirma starten. De korpschef van de politie Flevoland, waar nu 25 rechercheurs de moord onderzoeken, wantrouwde zódanig, dat Karamatali zelfs niet als beveiliger in dienst mocht treden bij een ander bewakingsbedrijf. Karamatali werd vorige week donderdag gevonden toen een rioleringsbedrijf een verstopping onder een Almeers industrieterrein probeerde te verhelpen. De Surimaner verdween 18 oktober. Een speurhondenteam zocht drie dagen lang, met name op het industrieterrein de Vaart in Almere, waar hij voor een afspraak was geweest. Een week later werd de zaak bij toeval opgelost, toen medewerkers van een rioleringsbedrijf het lijk vonden. De recherche moest de straat openbreken en de riolering omleiden om de gedumpte man uit de dikke rioolbuis te kunnen halen.
Op condoleancewebsites wordt de bodybuilder gekenschetst als een zorgzame jongen. “Hij was een rustige, beleefde vent. Als René binnenkwam, gaf hij je vriendelijk een handdruk, voordat hij begon. En andersom natuurlijk ook. Hij trainde altijd serieus en hardcore”, schrijft een stel dat hem van de sportschool kende. Een andere vriend: “Ik kon altijd met je lachen en ik kon ook alles aan je vertellen en zeggen. We hadden het ook zo leuk onder collega’s. Ik zal je nooit vergeten. Je was een goeie vriend. Moge Allah je zonden vergeven en een plek geven in het paradijs.” De adoratie voor Karamatali is zelfs zo groot, dat twee vrouwen, Sonaa en Chietra, op het condoleanceregister harentrekkend bekvechten om wie nu de ware liefde was van de vermoorde Surinamer. Sonaa: “René en ik hebben altijd van elkaar gehouden en jaloers zijn, dat hoef ik niet! En Chietra, als je echt iets voor hem betekende dan was je aanwezig op zijn begrafenis. Ik heb je niet gezien en de familie heeft ook geen steun van jou gekregen! Nee integendeel, je hebt alles kapot gemaakt!”
Ook Karamatali’s werkgever, die uit vrees voor de moordenaars niet bij naam genoemd wil worden, roemt zijn vermoorde medewerker als een van de beste krachten binnen zijn beveiligingsbedrijf. “Hij werkte hier ongeveer drie jaar. René deed voor ons de sales en planning. Mede dankzij hem is dit bedrijf zo succesvol geworden”, zegt de directeur, die vreest dat de moord negatieve effecten zal hebben op zijn bedrijf. “We zijn een keurige onderneming. Volgend jaar hopen we ons keurmerk en iso-certificaat binnen te halen. Dat heeft René allemaal in gang gezet.”
Maar René Karamatali had ook een duistere kant. Uit justitiedocumentatie komt een beeld naar voren van een gewelddadig figuur. Twee jaar geleden veroordeelde de politierechter in Den Haag hem wegens een doodsbedreiging. In 2003 was hij ook al veroordeeld door de rechter in Zwolle wegens zware mishandeling. Nog geen drie maanden voor zijn dood werd hij ontboden door de Amsterdamse politie wegens een bedreiging. Deze maand kreeg hij nog een acceptgiro van de rechtbank Amsterdam voor het betalen van 1500 euro aan proceskosten waartoe hij was veroordeeld.
Vanwege zijn strafblad accepteerde de korpschef van de politie Flevoland niet dat Karamatali als medewerker beveiliging aan de slag ging bij zijn Almeerse baas. Zowel Karamatali als zijn werkgever ging hiertegen in beroep, maar de bestuursrechter in Zwolle zette een streep door de aanvraag.
Ondanks het beroepsverbod startte Karamatali toch zijn eigen beveiligingsbedrijfje:
René Security. De eenmanszaak, waarin volgens de gegevens van de kamer van koophandel 45 mensen werkzaam waren, was om nog een reden illegaal. Karamatali blijkt namelijk geen vergunning van het ministerie van Justitie te hebben gekregen om een beveiligingsbedrijf te mogen runnen. Woordvoerder van het ministerie Ivo Hommes bevestigt tot tweemaal toe dat Karamatali nooit een vergunning heeft gekregen. Het ‘vergunningsnummer’ dat hij vermeldde, bleek niet meer te zijn dan het aanvraagnummer, bevestigt deze woordvoerder.
Hoe illegaal ook, René Security stond officieel te boek als leerbedrijf bij Ecabo, de organisatie die de diploma’s uitgeeft voor beveiligingsbedrijven. Dit betekent dat de illegale bewaker Karamatali leerlingen mocht opleiden tot volwaardige bewakers. Op 8 november kreeg Karamatali hierover nog een nieuwsbrief voor Ecabo-erkende leerbedrijven.
Bij Ecabo, dat het bedrijfje van Karamatali in 2006 nog bezocht, wist niemand van de vergunningsafwijzing door het ministerie van justitie. “Bij ons laatste bezoek aan Karamatali liet hij onze controleur een ‘vergunning’ zien, afgegeven door het ministerie van justitie.” Na enkele dagen intern onderzoek gaf Ecabo gisteren ruiterlijk toe dat de Almeerder helemaal geen vergunning had. Zijn status als leerbedrijf was hem ten onrechte toegekend. “Hij heeft geen leerlingen opgeleid. Was dat wel het geval geweest, dan was hij opnieuw gecontroleerd en daarmee door de mand gevallen. Dat neemt niet weg dat we een fout hebben gemaakt.”
Onder de naam René Security handelde hij ook in alarmsystemen. In advertenties leek het eenmansbedrijf een forse firma: “Indien u meer informatie wilt, belt u met één van onze adviseurs”, schree
Volgens incassobureaus trok Karamatali jarenlang een spoor van financiële ellende. Bedrijven en huurbazen moesten alles op alles zetten om hun geld te krijgen, tot het aanspannen van rechtszaken en het inschakelen van deurwaarders aan toe. De rechtbank in Lelystad veroordeelde Karamatali tot de ontruiming van zijn huurwoning en het nabetalen van een kleine ?9000 euro aan huur.
Op het kantoor van Karamatali’s werkgever is de stemming gedrukt. Dat hij de rechterhand was van de eigenaar, blijkt wel uit het feit dat één van de twee grote bureaus op de eerste verdieping altijd werd bemand door Karamantali. Op het moment dat de directeur koffie inschenkt, schuift een broer van Karamantali achter de computer van de vermoorde Karamantali. “Dit is zijn eerste werkdag”, zegt de beveiligingsbaas op zachte toon. “Hij moet worden ingewerkt om de baan van René over te nemen. We zullen zijn broer heel erg missen. Hij is voor ons van grote waarde geweest. Niet voor niets zat hij altijd bij de gesprekken met de grote klanten, als ik daarmee onderhandelde. Iemand die het in zich heeft om je bedrijf naar grote hoogte te stuwen, die laat je toch niet lopen? Die koester je.”
