Een vier maanden durende burenruzie in Geleen escaleert op een hete zaterdag 31 augustus 2019. Grootste slachtoffer wordt echter een nietsvermoedende voorbijganger, die door een familie wordt aangevallen met een mes, een metalen staaf en een honkbalknuppel. Justitie eist dinsdag na een lange zitting in de rechtbank van Maastricht tegen vader, moeder en zoon celstraffen tussen de drie en zes jaar.

Na een echtscheiding pakt Frans zijn leven weer op in een appartement in de Geleense Gansbeek. Daar wordt Josje K. (66) zijn bovenbuurvrouw. De kennismaking is onaangenaam. Zij vindt dat Frans te rumoerig is tijdens de verhuizing. Het is het begin van een burenconflict, dat vier maanden later explodeert. Tussentijds wordt over en weer getreiterd. Tikken op de vloer, verwensingen, bedreigingen en foto’s maken van de ander.

Water

En water door het openstaande raam naar binnen spuiten. Dat is voor Josje de druppel. Eerder op zaterdag 31 augustus 2019 is er al wrevel. Frans heeft mensen uitgenodigd en er wordt vanuit zijn tuin wat geroepen richting Josje. Als ze laat op de avond wordt opgeschrikt door het water, alarmeert ze direct haar ex-man Leon V. (69).

Zelf is ze dan al in paniek de straat op gevlucht. Daar ziet ze toevallige passant Ralf foto’s van het wegdek maken. Hij legt een oud optochtnummer vast om te delen met zijn vrienden. Maar Josje denkt dat hij bij de kliek van haar onderbuurman hoort en háár fotografeert: ‘Maak jij foto’s van mij viezerik?’ Ze gaat verhaal halen.

Meterkast

Ralf wil Josje tonen dat hij haar niet in beeld heeft gebracht. Omdat zij naar zijn mening te dichtbij komt, duwt hij haar weg. Dat ziet Leon. Met een metalen staaf, die hij uit de meterkast van Josje had meegenomen, slaat hij hem.

Tijdens de worsteling wordt hij ook gestoken met een schilmesje van het soort dat Josje ook in de la heeft liggen. Of zij ook degene is die de vijf centimeter diepe wond veroorzaakt, wordt niet duidelijk. Niemand heeft dat gezien en zelf herinnert zij het zich niet meer.

Brandgang

In de tussentijd is de zoon van Josje en Leon – Sebastiaan V. (39) – ook bij het appartement van zijn moeder aangekomen, verwittigd door zijn vader. Over wat daar gebeurt, verschillen de lezingen. Frans zegt dat hij bij thuiskomst na cafébezoek door Sebastiaan in de brandgang wordt opgewacht en aangevallen met een honkbalknuppel. Met een hoofdwond bereikt hij de woning van een andere buurvrouw.

Sebastiaan draait echter de rollen om en beweert dat juist hij is aangevallen. Door Frans. Als hij twee keer is geslagen met Frans’ knuppel, deelt hij ‘in zijn verweer’ ook een klap uit. Hij refereert aan een geconstateerde zwelling op zijn achterhoofd. Justitie doet zijn verhaal af als flauwekul.

Horrorfilm

Hoe dan ook komt Sebastiaan uiteindelijk op straat terecht, waar hij zijn vader in het gras ziet liggen en zijn moeder hoort schreeuwen. Hij wil zijn ouders beschermen en stort zich op Ralf, die zo ‘in een horrorfilm van zeven minuten’ terechtkomt. Getuigen zien dat Sebastiaan de Gelener ‘meermaals krachtig op hoofd en bovenlichaam slaat’. Tussen de geparkeerde auto’s vindt Ralf zodra hij kan ontkomen een schuilplek.
Het Openbaar Ministerie vindt dat forse celstraffen waard. Josje en Leon zouden respectievelijk vier en drie jaar achter de tralies moeten voor poging tot doodslag, hun zoon zes jaar voor poging tot moord. Dit alles met aftrek van voorarrest, in het geval van Josje al zeventien maanden. Haar ex en haar zoon mochten het proces in vrijheid afwachten.
De advocaten pleiten voor vrijspraak of hooguit een celstraf, gelijk aan het voorarrest. Ze spreken onder meer van noodweer en wijzen op conclusies van experts, die zeggen dat het drietal destijds kampte met paranoïde gedachten.

‘Verkeerde moment, verkeerde plek’

Tijdens de rechtszaak las slachtoffer Ralf Klinkers een verklaring voor, waarin hij sprak over ‘een zeven minuten durende horrorfilm’. „Ik was op het verkeerde moment, op de verkeerde plek. Het is dat ik door te sporten een hoge botdichtheid heb en fysiek sterk ben. Maar mijn leven en dat van mijn gezin is overhoop gehaald. Nog elke dag heeft dit voorval impact. Nadat negen maanden revalideren, kamp ik nu vooral nog met psychische klachten. Problemen met mijn geheugen hinderen me in mijn werk en op straat voel ik me niet meer veilig. Dat is jullie schuld”, richtte hij zich tot de drie verdachten.

Ook Frans, de onderbuurman van Josje K., blikt terug op de bewuste avond. „Ik ben langere tijd door het gezin bedreigd en door de buurvrouw getreiterd. Navraag bij de vorige bewoner van mijn appartement bevestigde mijn indruk van haar. Het ging van kwaad tot erger.” In de brandgang kwam het tot een climax. „Ik heb nog altijd moeite het te verwerken. Een tijdlang heb ik mezelf opgesloten. Nu ik verhuisd ben, gaat het iets beter. Maar de achterdocht blijft.”

De drie verdachten – K., haar ex en haar zoon, betuigen tijdens de zitting spijt. Moeder barst geregeld in huilen uit. Ze zegt dat het conflict haar volledig in beslag nam. Volgens onderzoekers vormt de familie een drie-eenheid, waarvan de leden elkaar versterken in hun overtuiging en opjutten. Dat gebeurde onder meer in een onderlinge WhatsApp-groep.