Voorarrest strafrecht advocaat

1. beste strafrechtadvocaat voor voorarrest

2. advocaat strafrecht voor voorarrest
3. strafzaak voorarrest advocaat

Wat is voorarrest?

Voorarrest is de periode die een verdachte wordt vastgehouden voordat zijn zaak door een rechter is beoordeeld.

Het voorarrest bestaat uit verschillende fasen waarbij telkens moet worden getoetst of er voldoende verdenking en gronden bestaan om een verdachte langer vast te houden. In iedere fase van het voorarrest vindt de toetsing plaats door een andere persoon/instantie en gelden er andere eisen voor de toepassing van het voorarrest.

De eisen voor het handhaven van voorarrest worden naarmate men zich langer in voorarrest bevindt steeds strenger en ook wordt de persoon/instantie die het voorarrest toetst steeds gewichtiger.

Welke vormen van voorarrest bestaan er?

Voordat er sprake kan zijn van voorarrest dient een verdachte eerst te worden aangehouden. Iedere opsporingsambtenaar kan een verdachte aanhouden.

Voorarrest begint met ophouden voor onderzoek, tot voor kort was dit ophouden voor verhoor. Deze fase duurt maximaal 6 uur voor een feit waar geen voorlopige hechtenis (dit houdt in dat er sprake moet zijn van een geval van voorlopige hechtenis: hierover kunt u meer vinden onder het volgende kopje) is toegelaten en 9 uur voor een feit waarvoor wel voorlopige hechtenis is toegestaan. De uren tussen 0:00 en 9:00 tellen voor de periode van 9 respectievelijk 6 uur niet mee. Het ophouden voor onderzoek kan worden bevolen door de (hulp) officier van justitie.

Na het ophouden voor onderzoek kan de officier van justitie bevelen dat de verdachte in verzekering wordt gesteld. De periode van in verzekering stellen duurt 3 dagen en kan bij uiterste noodzaak met 3 dagen verlengd worden. Namens de officier van justitie kan ook de hulpofficier het bevel tot in verzekering stelling of de verlenging hiervan tekenen.

Binnen 3 dagen en 18 uur na de aanhouding dient een verdachte te worden voorgeleid aan een rechter voor de toetsing van de rechtmatigheid van de inverzekeringstelling. Deze rechtmatigheidstoets vindt plaats bij de rechter-commissaris.

De inverzekeringstelling kan alleen plaatsvinden voor een feit waarbij voorlopige hechtenis is toegestaan. Daarover hieronder meer.

Na de inverzekeringstelling kan het voorarrest op verzoek van de officier van justitie met 14 dagen verlengd worden door de rechter-commissaris. Deze fase heet de bewaring en is tevens de eerste fase van de voorlopige hechtenis.

De laatste fase van voorarrest is de gevangenhouding. Deze wordt op verzoek van de officier van justitie bevolen door de raadkamer bij de rechtbank en duurt maximaal 90 dagen. Deze termijn staat echter niet vast en als de rechtbank het voorarrest eerder dan binnen 90 dagen wil toetsen dan kunnen zij de gevangenhouding bevelen voor een kortere termijn. Naast de gevangenhouding kan de raadkamer ook – als een verdachte op vrije voeten is – de gevangenneming van een verdachte bevelen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren indien een verdachte nooit heeft vast gezeten of als een verdachte op een eerder moment in vrijheid is gesteld en de raadkamer vindt dat de verdachte toch weer vast moet komen te zitten. Voor de gevangenneming geldt net als bij de gevangenhouding dat deze bevolen kan worden voor een termijn van maximaal 90 dagen en ook deze termijn kan verkort worden door de rechtbank.

In totaal mag een verdachte dus 18 uur + 3 dagen + (bij verlenging inverzekeringstelling +3 dagen) + 14 dagen + 90 dagen = 107 (of 110) dagen en 18 uur in voorarrest blijven. Indien de strafzaak daarna nog steeds niet klaar is voor een inhoudelijke behandeling, zal een pro forma zitting worden gepland. Tijdens de pro forma zitting beslist de rechtbank opnieuw over voortzetting van de duur van het voorarrest.

“ Meelevend in persoonlijk contact, bevlogen op zitting. ”
– Melanie V.

Wat zijn de vereisten voor het toepassen van voorarrest?

Dit verschilt per vorm van voorarrest. Per vorm zal hieronder worden uitgelegd wat de vereisten en de gronden zijn om een bepaalde vorm toe te passen.

Voor het aanhouden moet sprake zijn van een verdachte. Dit houdt in dat er een redelijk vermoeden van schuld moet zijn dat iemand een strafbaar feit heeft gepleegd.

Het ophouden voor onderzoek wordt bevolen ten aanzien van een verdachte indien maatregelen in het belang van het onderzoek nodig zijn. Daarnaast kan het ophouden voor onderzoek gebruikt worden om te verhoren, het verhoor voor te bereiden, de verdachte te identificeren en voor het uitreiken van mededelingen in persoon.

Inverzekeringstelling vindt plaats in het belang van het onderzoek tegen een verdachte. Het kan ook plaatsvinden voor het in persoon uitreiken van stukken aan de verdachte over de strafzaak. Daarnaast kan inverzekeringstelling plaatsvinden om onderzoek te doen naar de mogelijkheden en wenselijkheid een bevel tot voorlopige hechtenis te vorderen dan wel te geven.

Na de inverzekeringstelling gelden voor de voortduring van het voorarrest de voorwaarden van voorlopige hechtenis. Hiervoor moet er een grond en een geval zijn. Naast een geval en een grond moet er ook sprake zijn van een sterkere verdenking tegen de verdachte dan een redelijk vermoeden van schuld dat hij een strafbaar feit heeft gepleegd. Deze sterkere verdenking word “ernstige bezwaren” genoemd.

De gevallen van voorlopige hechtenis zijn allereerst van belang omdat, zoals reeds aangegeven, er ook sprake moet zijn van een geval van voorlopige hechtenis voordat een verdachte in verzekering kan worden gesteld.

Er is in ieder geval sprake van een geval van voorlopige hechtenis indien op het feit waar de verdenking betrekking op heeft naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van 4 jaar of meer is gesteld. Daarnaast noemt de wet nog een aantal andere specifieke feiten. Ook kan voorlopige hechtenis worden toegepast indien de verdachte geen vaste woon- of verblijfplaats in Nederland heeft en een feit heeft gepleegd waarop gevangenisstraf is gesteld.

Naast een geval van voorlopige hechtenis moet er ook (tenminste) een grond zijn om voorlopige hechtenis toe te passen. Mogelijke gronden zijn:

  • Vluchtgevaar;
  • Het betreft een feit waarop een gevangenisstaf van 12 jaar of meer is gesteld en het zou mogelijk tot maatschappelijke onrust leiden wanneer de verdachte in vrijheid zou worden gesteld (geschokte rechtsorde);
  • Gevaar voor herhaling van een feit waarop 6 jaar of meer maximum gevangenisstraf staat, of een feit waardoor de gezondheid of veiligheid in gevaar kan worden gebracht of algemeen gevaar voor goederen kan ontstaan (recidiverisico);
  • Een eerdere veroordeling van minder dan 5 jaar geleden voor bedreiging, mishandeling, diefstal, verduistering, oplichting, vernieling, of heling;
  • Onderzoek dat de politie nog moet verrichten, dat mogelijk bij invrijheidstelling van de verdachte zou kunnen worden gefrustreerd of belemmerd.

Bij voorlopige hechtenis geldt ook het anticipatiegebod. Dit houdt in dat een bevel tot voorlopige hechtenis in ieder geval niet wordt gegeven, indien ernstig rekening moet worden gehouden met het feit dat de verdachte geen onvoorwaardelijke vrijheidsstraf of geen tot vrijheidsbenemende maatregel opgelegd zal krijgen. Ook indien de te verwachten straf of maatregel lager is dan de duur van het bevel tot voorlopige hechtenis dan zal dit bevel niet worden afgegeven.

Waar wordt voorarrest ondergaan?

In de eerste fases, tot aan de inbewaringstelling wordt een verdachte ingesloten op een politiebureau. Vanaf de inbewaringstelling ondergaat een verdachte zijn voorarrest in een huis van bewaring.

Welke beperkingen kunnen een verdachte worden opgelegd tijdens het voorarrest?

Tijdens het voorarrest mag een verdachte in beginsel gewoon contact hebben met de buitenwereld. In het belang van het onderzoek kan echter bepaald worden dat een verdachte gedurende het voorarrest beperkingen krijgt opgelegd. Daarbij kan gedacht worden aan beperkingen met betrekking tot het ontvangen van bezoek, telefoonverkeer en briefwisseling. Ook komt het voor dat een verdachte geen kranten mag lezen of televisie mag kijken. Een verdachte mag echter altijd contact hebben met zijn advocaat.

Wat kan een advocaat betekenen tijdens het voorarrest?

Het is van het grootste belang om onmiddellijk een gespecialiseerde strafrechtadvocaat in te schakelen als u (of een dierbare) in voorarrest wordt genomen. Op het moment dat u wordt aangehouden moet u onmiddellijk om een gespecialiseerde strafrechtadvocaat vragen. Met name in deze eerste fase is het van het grootste belang dat u wordt geadviseerd en bijgestaan tijdens het politieverhoor door een advocaat.

U kunt op het moment dat u wordt aangehouden 24 uur per dag bellen met 088-9336464. Ook kunt u de naam van één van onze advocaten opgeven als voorkeursadvocaat indien u door de politie gevraagd wordt welke advocaat zij voor u moeten inschakelen. Daar zijn doorgaans geen kosten aan verbonden en ons advies is altijd: Strafzaak? Neem geen advocaat, neem een strafrechtadvocaat!

Bent u op zoek naar een strafrechtadvocaat gespecialiseerd in Voorarrest?

Neem dan direct contact op voor juridische bijstand in Voorarrest.

Was dit artikel nuttig?
Onze strafrechtadvocaten in de media met Voorarrest