DEN BOSCH – ‘Hé, doe eens normaal’, had Ad van Boxtel volgens zijn buren nog geroepen. Maar het geroep werd gegil en niet lang daarna waren er noodkreten van de 64-jarige Brabantse heler en zijn dertig jaar jongere, blinde vriendin.
‘Ze was volgens de politie op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plek’De tumultueuze meinacht in 2005 zou uitlopen op een gruwelijke dubbelmoord waarover vandaag en vrijdag voor het gerechtshof in Den Bosch met het hoger beroep tegen de vermeende daders waarschijnlijk het laatste hoofdstuk wordt geschreven.
Een dag na het weerzinwekkende misdrijf werd Ad van Boxtel gevonden, in een poel van bloed op de keukenvloer van zijn huis aan de Steve Bikostraat in Den Bosch. Zijn schedel was ingeslagen, zijn gezicht en borstkas overladen met steekwonden, het strottenhoofd gebroken door verwurging. Het lijk van zijn vriendin, de blinde en slecht lopende Karin Simons (34), lag zo’n twintig kilometer verder op in een slootje bij het Gelderse gehucht Kerkwijk, waar het door voorbijgangers werd ontdekt. Ook zij bleek te zijn gewurgd. Tegenover het onderzoeksteam van de recherche omschreven getuigen Karin Simons als een “zielige stumper” en haar partner Ad van Boxtel als “een eersteklas feestfiguur”. Omdat er geen sporen van een inbraak in het waren, zocht de recherche de daders in de kennissen- en vriendenkring van Van Boxtel. Daarbij kwam het drugsverslaafde paar Brigitta van den A. (38) en Jan B. (44) meteen in het vizier. De twee waren op de avond van de moorden bij de Bossche heler op bezoek geweest, mogelijk om er gestolen waar aan te bieden.
Justitie liet hun telefoons afluisteren, waaruit bleek dat Van den A. en B. voorbereidingen troffen voor een reisje naar het buitenland. Bovendien zag een observatieteam hoe zij hun Suzuki auto ongewoon grondig schoon schrobden. Hun motief voor de dubbelmoord lag voor de hand, want het verslaafde duo had geld nodig en bij Van Boxtel zou zeker 15.000 euro aan cash geld en dure spullen, zoals een gloednieuwe gsm, zijn verdwenen. Opvallend was verder dat de twee in de dagen na het misdrijf plotseling veel geld uitgaven terwijl zij eerder voortdurend rood hadden gestaan.
Nadat het duo was gearresteerd kwamen meer belastende feiten aan het licht. Onder de nagels van Ad van Boxtel zat DNA van Jan B. dat er mogelijk door hevig verweer moest zijn beland. Van Boxtels bestelbus stond bovendien nabij het onderkomen van Brigitta van den A. en Jan. B. geparkeerd en directe nabijheid vond de politie een sok met een horloge dat precies op het klokje van Van Boxtel leek en een mes met daarop DNA van de omgebrachte Brabander. Geurproeven op de voorwerpen pakten nadelig uit voor beide verdachten; een politiehond rook Brigitta van den A. op het mes en in het bestelbus en identificeerde de geur van Jan B. tijdens een geurtest met de sok met het horloge.
In de eerste aanleg kreeg zowel Brigitta van den A. als Jan B. achttien jaar gevangenisstraf opgelegd. Maar de twee gingen in hoger beroep, dat dezer dagen voor het gerechtshof in Den Bosch dient. Daar mogen de geurproeven echter niet als bewijs worden ingebracht. Volgens de Maastrichtse strafrechtadvocaat mr. Serge Weening, raadsman van Jan B., gaat het om enkele van de door justitie afgekeurde geurproeven voor de hondengroep Noordoost Nederland die eerder vanwege gesjoemel door de mand viel. “Het is de vraag of het openbaar ministerie deze zaak tegen mijn cliënt nu nog rond krijgt”, zegt advocaat Weening.
Maar er is meer: bij de sloot waarin het lijk van Karin Simons was gedumpt is een bandenprofiel veiliggesteld dat onmiskenbaar van B.’s Suzuki Alto is. Bovendien is er een belastende verklaring van een getuige die met Brigitta van den A. in een arrestantenbuisje zat. Zij vertelde aan de politie tot in de detail van Van den A. te hebben gehoord hoe Ad van Boxtel in zijn woning en Karin Simons in de Suzuki Alto was vermoord. Zo gedetailleerd, dat de vrouw zelfs wist te omschrijven hoe Simons in doodsnood haar urine had laten lopen op de bijrijdersstoel in de Suzuki. Sporen daarvan werden later door het NFI op de stoel teruggevonden. De nabestaanden van de zwaar gehandicapte Karin Simons volgen het strafproces deze week op de voet en hopen dat de vermeende moordenaars hun straf niet zullen ontlopen. “Mijn zus was door al haar handicaps misschien een labiele en moeilijke vrouw”, zegt Jacobien, een oudere zus van het slachtoffer, “maar Karin heeft deze vreselijke dood niet verdiend. Ze had niets te maken met heerspraktijken of andere criminele bezigheden. Ze was volgens de politie op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plek.”
